കടലോളം വെണ്ണ തരാം ഞാന്‍ ഹൃതയത്തില്‍ ,
കുന്നോളം സ്നേഹം അലകടളിളകുമ്പോള്‍ ,
വിദൂരമാം നക്ഷത്രം പകര്‍ന്നൊരു ചൂടിന്റെ സ്പര്‍ശം പോലെ
ഒന്നുമെന്നില്‍നിന്നവില്ലെന്നു പതിയെ ഞാന്‍ അറിയുന്നു ,
സിരകളില്‍ രക്തം ഒഴുകികൊന്ടെയിരികുന്നു ,
ഒരികലും ചൂടുപിടികാതെ .വിരയലുകള്‍ തനിയെ വരാം
സ്നേഹിച്ചും പീടിപിച്ചും ജീവിതത്തെ
പിന്തുടര്ന്നുകൊന്ടെയിരികാം ,
കരിയിലകടുപോലെ ജീവിതം
പതിയെ തലം കണ്ടെടുകുന്നു
ചിരിക്കുന്ന പല്ലുകള്‍ നിറയെ വേണമ പ്രകസിപിച്ചു കൊണ്ടേയിരികണം ,
തുടകകാരന് വഴിയില്‍ ഇടര്ച്ചയുണ്ടാവാം ,പക്ഷെ ഞാന്‍ പരിച്ചയസംബന്നന്‍ ,
എന്റെ ഇടര്‍ച്ചകള്‍ എന്നനവസനികുക .............................................
No comments:
Post a Comment